Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail
Σίγουρα υπάρχουν κάποιες ελληνικές ταινίες που μπορεί να τις έχουμε δει ακόμη και εκατό φορές. Κορυφαίες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, που παρά την αρτιότητά τους, κάποια πράγματα τους ξέφυγαν. Ακόμη και στις ταινίες της Φίνος Φιλμ, σήμερα μετά από τις πολλοστές προβολές στη μικρή οθόνη, ανακαλύψαμε τρανταχτά παραδείγματα λαθών, που όμως δεν μειώνουν τη διαχρονική αξία αυτών των ταινιών.
Δεν είναι λίγες οι φορές που στην ίδια σκηνή βλέπουμε πρωταγωνιστές να τρώνε διαφορετικά γλυκά, να έχουν διαφορετική κόμμωση, να φορούν διαφορετικό χρώμα παπούτσια ή ακόμη και διαφορετικά ρούχα! Απίστευτες λεπτομέρειες που όμως όταν έχεις να κάνεις με κινηματογραφικά αριστουργήματα, περνούν μάλλον απαρατήρητες… πάρτε λοιπόν λίγο πασατέμπο ή μπιράλ (αν βρείτε) και ταξιδέψτε στα πιο όμορφα χρόνια του ελληνικού σινεμά, συντροφιά με λάθη, που σήμερα μοιάζουν μάλλον αστεία, και αποτελούν κομμάτι της εγχώριας κινηματογραφικής μυθολογίας!!!
Θα ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στο χρόνο με κάποιες κινηματογραφικές στιγμές, στις οποίες φαίνεται ο προβολέας, το μικρόφωνο, καλώδια και από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα, το κατασκοπευτικό δράμα της Φίνος Φιλμ «Κοντσέρτο για πολυβόλα»(1967) στο οποίο φαίνεται ο «σιδηρόδρομος» πάνω στον οποίο έτρεχε η κάμερα. Στην ταινία «Ένα κορίτσι για δυο»(1963) του Γιάννη Δαλιανίδη, φαίνεται από πάνω όλο το σκηνικό που μας μαρτυράει πως το κέντρο που τραγουδούσε η Ζωή Λάσκαρη (με τη φωνή της Καίτης Χωματά) δεν ήταν κέντρο αλλά σκηνικό!
Στην ταινία «Χαμένα όνειρα»(1960), βλέπουμε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ να βγαίνει στο μπαλκόνι του γραφείου του για να ακούσει το πασίγνωστο πια Βάλς του Μάνου Χατζιδάκι. Τα κάγκελα του μπαλκονιού είναι διαφορετικά από τα μακρινά στα κοντινά πλάνα γιατί στην πρώτη περίπτωση ο χώρος είναι φυσικός, ενώ στη δεύτερη πρόκειται για στούντιο. Και αφού έγινε λόγος για τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, ακόμη ένα λαθάκι με τον ίδιο ηθοποιό, αυτή τη φορά από τη ταινία «Η Δασκάλα με τα Ξανθά μαλλιά»(1969). Στους τίτλους έναρξης στο όνομα του ηθοποιού, υπάρχει ένα έξτρα «πα» – αναγράφεται ως «Δημήτρης Παπαπαμιχαήλ». Αυτό το μικρό και ασήμαντο σφάλμα είτε δεν έγινε αντιληπτό από το κοινό, είτε έγινε, αλλά δεν δόθηκε σημασία, αφού τα βλέμματα όλων ήταν στραμμένα στη λαμπερή πρωταγωνίστρια και όχι στα τυχόν τυπογραφικά λάθη.
Παρακολουθώντας κανείς τη συγκεκριμένη παραγωγή του Φίνου, θα εντοπίσει και άλλα λάθη. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη φτάνοντας στο χωριό την ώρα που κατεβαίνει από το τρένο έχει ως αποσκευές μια και μοναδική βαλίτσα. Φτάνοντας όμως στην πλατεία του χωριού και κατόπιν στο σπίτι, οι βαλίτσες ήταν… δυο. Σε άλλη σκηνή ο Παπαμιχαήλ μιλάει στον πατέρα του (Παντελή Ζερβό) φορώντας μπλε παντελόνι και την ίδια στιγμή εμφανίζεται και με… πράσινο.
Στην ταινία του 1963, «Η Ελληνίδα και ο έρωτας», βλέπουμε τη Μίρκα Καλατζοπούλου ως μαθήτρια να μπαίνει στο γραφείο του καθηγητή της, Νίκου Σταυρίδη. Η ηθοποιός έχει τα μαλλιά της χωρισμένα σε δυο πλεξούδες. Όταν ύστερα από λίγη ώρα ο Σταυρίδης της λέει να καθίσει, τότε τη βλέπουμε σε κοντινό πλάνο και με μια μικρή αλογοουρά στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Δηλαδή, αλλάζει χτένισμα σε 2 δευτερόλεπτα!
Στην άρτια κωμωδία του Ντίνου Δημόπουλου «Η βίλα των οργίων»(1965), η αστυνομία συλλαμβάνει επ’ αυτοφώρω τους μοιχούς της βίλλας Λάμπρο Κωνσταντάρα και Μέλπω Ζαρόκωστα, βράδυ μέσα στα σκοτάδια, αλλά όταν τους μεταφέρουν στο αστυνομικό τμήμα, έξω έχει μια ηλιόλουστη μέρα. Ο Θανάσης Βέγγος στην ταινία «Δικτάτωρ καλεί Θανάση»(1973), στη σκηνή που προβάλλει σε μια αντροπαρέα κοστουμαρισμένων μια άσεμνη ταινία, τους κερνάει από το κιβώτιο διάφορα ποτά. Πορτοκαλαδίτσα, λέει, αλλά όπως φαίνεται στο πλάνο, είναι Κόκα Κόλα.
Από τα πλέον τραγικά λάθη είναι αυτό της ταινίας «Καλημέρα Αθήνα» (1960). Η πρωταγωνίστρια Ντέπυ Μαρτίνη φεύγει από το διαμέρισμα της φορώντας ένα συγκεκριμένο φόρεμα και όταν βγαίνει από την έξοδο της πολυκατοικίας φορά ένα άλλο. Φτάνοντας στο ραντεβού της με το καινούργιο της «αμόρε» τη βλέπουμε να φορά ξανά το πρώτο φόρεμα.
Δεν είναι λίγες οι φορές που σε ελληνικές ταινίες βλέπουμε ηθοποιούς χωρίς να αναγράφεται το όνομα τους, στους τίτλους. Όπως τον Κώστα Βουτσά στη «Παριζιάνα», την Ειρήνη Κουμαριανού στους «Γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές» και τον Σπύρο Καλογήρου στη «Δασκάλα με τα Ξανθά μαλλιά». Βέβαια έχει συμβεί και το αντίθετο, στο φιλμ «Η νεράιδα και το παλικάρι», στους τίτλους βλέπουμε το όνομα της Νίτσας Μαρούδα και στην ταινία δεν την βλέπουμε πουθενά.
Και φυσικά τα λάθη των ελληνικών φιλμ δεν τελειώνουν εδώ. Στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη»(1969), ο Γιώργος Κωνσταντίνου συζητάει με το φίλο του για τις σπουδές της αδελφής του. Από τη συζήτηση αυτή προκύπτει ότι η κοπέλα είναι 19 με 20 χρονών και περιμένει το διορισμό της για δασκάλα. Και εδώ γεννιέται η απορία: Το 1969, μια κοπέλα 19-20 ετών έχοντας τελειώσει απλώς το (Εξατάξιο) Γυμνάσιο μπορούσε να διοριστεί ως δασκάλα χωρίς να έχει τελειώσει το Παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου;
Μια από τις πιο αγαπημένες ελληνικές ταινίες είναι σίγουρα η θρυλική πλέον «γυνή να φοβείται τον άνδρα». Πόσοι από εμάς προσέξαμε το λάθος της συγκεκριμένης ταινίας; Όταν τελειώνει ο γάμος στην εκκλησία, το ζεύγος Κοκοβίκου, αναχωρεί με τη λιμουζίνα, μαλώνει στο δρόμο και επιστρέφει αμέσως σπίτι, μετά από μια σύντομη βόλτα γύρω από την Ακρόπολη. Όταν αναχωρεί η λιμουζίνα έχει αριθμό κυκλοφορίας 115345, ενώ όταν επιστρέφει έχει 43648.
Και ένα λάθος από τη καλογυρισμένη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη «Ραντεβού με μια Άγνωστη». Όταν η Έλενα Ναθαναήλ ανακαλύπτει στο συρτάρι το κρυμμένο πιστόλι του Βόγλη αυτό είναι ένα γερμανικό με γεμιστήρα. Κάποιες μέρες μετά όταν εκείνος επιχειρεί να τη βιάσει τότε εκείνη ανοίγει το συρτάρι βγάζει και τον πυροβολεί με ένα αγγλικό περίστροφο.
Και επειδή μπήκαμε σε λεπτομέρειες ιδού και ένα λάθος από τη κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου «Η Κόρη μου την σοσιαλίστρια»(1966). Στη σκηνή του αεροδρομίου αναγγέλλεται η πτήση από Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη της Ολυμπιακής και δείχνει ένα αεριωθούμενο της ίδιας εταιρείας που θα μπορούσε πράγματι να κάνει το δρομολόγιο, όμως όταν η Αλίκη κατεβαίνει από την σκάλα φαίνεται στην άτρακτο το λογότυπο άλλης αεροπορικής εταιρείας. Στην ίδια ταινία η Εθνική μας σταρ έχει διαφορετικό χτένισμα στις εναλλαγές των σκηνών στη χωροφυλακή Πικερμίου. Στις σκηνές στο γραφείο του χωροφύλακα έχει το μισό μαλλί πιασμένο προς τα πίσω και το υπόλοιπο να «πέφτει» κάτω. Στις σκηνές στο κρατητήριο είναι με αλογοουρά.
Φυσικά δεν ήταν λίγες οι φορές που κάποια λάθη γίνονταν αντιληπτά από τους παραγωγούς και τους σκηνοθέτες και τα διόρθωναν πριν η ταινία πάρει το δρόμο για τις αίθουσες. Το 1965 ο Φίνος έφθασε στο σημείο να στείλει πίσω όλο το συνεργείο να γυρίσει ξανά μια ολόκληρη σκηνή από το αγροτικό δράμα «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», επειδή ακουγόταν ένα τζιτζίκι, γιατί ήθελε σύγχρονο ήχο και τη τελειότητα στις παραγωγές του.
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα δεκάδες λάθη που έγιναν στις κλασικές ταινίες του ελληνικού σινεμά. Λάθη που και αυτά πέρασαν στην αιωνιότητα. Άλλωστε μην ξεχνάμε κανείς δεν είναι αλάνθαστος, σε αυτό τον κόσμο. Και φυσικά πολλά περισσότερα-τραγικά-λάθη έχουν γίνει και σε Χολιγουντιανές ταινίες πολλών εκατομμυρίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου